БЕЛОМОРСКА ЗОРА

Два вола
го влечкаат ралото
по запалено стрниште


Крај Морето
стои жена
забрадена во црн сон


Измислено сонце 
во очите на орачот
пламти


Те љубам зоро беломорска
за смрт гемиџиска 
што молчиш.